MARIE JULIA BOLLANSÉE
MARIE JULIA
BOLLANSÉE

RATHER COLD TODAY

video, 2005
single channel videoprojection, duration 15’, fragment on view, 3’45”
on screen: Jim Bollansee, Karel Bollansee, Kristof van de Langenbergh
translation, subtitles: Nijo De Bruyne

” It’s rather cold today.” Grandad goes for a hiking tour with his grandsons. Nine days earlier they buried his wife, grandma; at that time too these 3 men walked like this next to each other, behind her coffin.
They pass a long wall in an old oak wood until they reach the open field again. The spectator can tune in to their conversation. The old man has a lot of memories; the young men look ahead. It is obvious that their patterns of life are different but they complement each other, their lives are interwoven. Their connection and friendship are conveyed by the humour and lightness in their words.
They each have their own pace; they don’t walk synchronously; none of them sets the rhythm, the dynamics occur as a matter of course by means of their kinship. During their walk through the forest it is this old chemistry that keeps these three men together as allies. They are surrounded by an invisible magnetic field.

video, 2005
single channel videoprojectie, duur 15’, fragment 3’45”
in beeld, Jim Bollansee, Karel Bollansee, Kristof Van De Langenbergh
vertaling ondertiteling, Nijo De Bruyne

” Het is kouder dan ik dacht.” De grootvader maakt een voettocht met zijn kleinzonen.Negen dagen voordien hebben ze zijn vrouw, de grootmoeder, ten grave gedragen; toen stapten deze 3 mannen ook zo naast elkaar achter haar doodskist.
Ze stappen voorbij een lange muur, door een oud eikenbos, tot ze terug in het open veld komen. De toeschouwer kan hun gesprek volgen. De oude man heeft vele herinneringen, de jonge mannen kijken vooruit; hun leefwerelden verschillen duidelijk, maar ze vullen elkaar aan en zijn met elkaar verweven. In de humor en de lichtheid van hun gesprek, klinkt hun verbondenheid en hun vriendschap door.
Ze stappen ieder in hun eigen pas, niet synchroon, geen van de drie bepaalt het ritme, de dynamiek ontstaat als vanzelf door hun bloedverwantschap. Die oude scheikunde houdt deze drie mannen bij elkaar als bondgenoten, omgeven door een onzichtbaar magnetisch veld, op hun tocht door het woud.

|